نادر ابراهیمی در ۱۴ فروردین ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و در سن ۷۲ سالگی در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۷۸ چشم از جهان گشود. از آثار او می‌توان به خانه ای برای شب ، افسانه باران ، تضادهای درونی، درحد توانستن که شعرگونه است و ابوالمشاغل که زندگی نامه است؛ اشاره کرد.
وی از سن ۱۳ سالگی به یک سازمان سیاسی پیوست و به همین خاطر بارها و بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. تمام اوقات، حتی زمانی‌که که در زندان بود نوشتن را که از ۱۵_۱۶ سالگی آغاز کرده بود؛ کنار نگذاشت.
در سال‌ ۱۳۴۲ نخستین کتاب خود را به نام، ((خانه‌ای برای شب)) به چاپ رسانید و تا سال ۱۳۸۰ با قدرت، نویسندگی را ادامه داد.
آنان که کتاب “آتش بدون دود” و “باردیگر شهری که دوست می‌داشتم” را خوانده‌اند می‌دانند که آثار نادر ابراهیمی سرشار از تعبیرات زیبایی است که دائما می‌خواهی این گفته‌ها را روی کاغذ بنویسی و با خود تکرار کنی تا در خاطرت ثبت شود.
این نویسنده محبوب، همانطور که خوب از عشق می‌نوشت، عاشقانه هم زندگی می‌کرد. برای مثال نامه‌های عاشقانه ای که برای همسرش نوشته بود شاهد بر این امر است. از میان این نامه های عاشقانه کتاب چهل نامه کوتاه به همسرم به ثبت رسید و انتشار یافت.
عزیز من ‌!
بی پروا به تو می‌گویم دوست داشتنی خالصانه، همیشگی و رو به تزاید، دوست داشتنی ست بسیار دشوار – تا مرزهای ناممکن – اما من نسبت به تو، از پس این مهم دشوار، به آسانی بر آمده‌ام؛ چرا که خوبی تو، خوبی خالصانه، همیشگی و رو به تزایدی ست که امر دشوار را بر من آسان کرده است و جمیع مرزهای ناممکن را فروریخته است.
(بخشی از نامه هشتم کتاب چهل نامه کوتاه به همسرم)

تهیه و تنظیم: انجمن علمی دانشجویی علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه الزهرا (فهیمه علی عسکری، زهرا سادات البهشتی، مریم امرایی، نازنین محمدی، زرین مدرس وحید، مائده هیدجی، سعیده فتحی دخت، فاطمه زهرا شاملو)